25 Jaar Interzorg: “Ik heb warme herinneringen aan Hendrik Kok”

In 2002 begon Lammy bij Hendrik Kok, waar specialistische zorg wordt geboden voor mensen met een visuele beperking. “Ik heb warme herinneringen aan Hendrik Kok. Ik voelde me daar erg thuis en genoot van de gezellige drukte”, blikt Lammy terug. “Ik weet nog dat mijn collega's mij in de eerste week op de hak namen door me een bakje met daarin een kunstoog te geven. Een schik dat ze hadden toen ik het openmaakte! Het ijs was meteen gebroken.” Ze hielp als keukenassistente en kok jarenlang mee met de maaltijden voor cliënten van Hendrik Kok en voor mensen in en rond Rolde. “Ik heb lange tijd zeven dagen gewerkt, waarna ik zeven dagen vrij was. Dat beviel me prima.” Toen het koken van de maaltijden werd uitbesteed, werd ze Servicecoördinator bij dezelfde locatie. “Ik deed de backoffice van de keuken en de plaza, en stuurde de huishouding en de technische dienst aan; in die tijd had iedere locatie nog een eigen medewerker technische dienst. Ook deed ik nog bestellingen voor de keuken en zorgde ik voor de verspreiding van de maaltijden op locatie.”

Later maakte ze de overstap naar het Klantencentrum. Waar nu bijna iedere zorglocatie een gastvrouw heeft, waren er toen nog overal Serviceloketten die in clusters waren verdeeld. “Ik werd in regio Noord ingedeeld, wat betekende dat ik eerste aanspreekpunt was bij Nieuw Graswijk, Hendrik Kok, De Wijde Blik en later De Slingeborgh”, vertelt Lammy. “Na vijftien jaar heb ik afscheid genomen van Hendrik Kok, en stiekem mis ik dat nog steeds weleens.”
In 2015 werd ze ziek, waardoor de functie haar lichamelijk te zwaar werd. “Toen ben ik terecht gekomen bij het facilitair meldpunt, waar storingen uit alle negen locaties binnenkomen.” Het kantoor zat, samen met andere ondersteunende diensten van Interzorg, op de vijfde verdieping van De Slingeborgh. “Het was daar fijn werken”, vertelt Lammy. “Iedereen liep bij elkaar naar binnen en alle functies zaten door elkaar op kantoor.”

Ook nu werkt Lammy nog bij het Facilitair meldpunt, maar dan in het Servicecentrum in Assen. “Ik zorg ervoor dat onze Technische Dienst wordt ingepland op aanvragen van de locaties, of zet het waar nodig uit bij externe partijen”, legt ze uit. “Ook neem ik de telefoon aan en ondersteun ik mijn collega's van ICT hier en daar bij meldingen die binnenkomen.” De meest uiteenlopende vragen komen binnen. Denk aan een kapotte koelkast, verlichting die hapert, een verstopt toilet, lekkage of een defect aan een kledingkast. Hierbij maakt ze altijd de afweging of iets spoed is of niet. “Een defecte rolstoel van een cliënt heeft bijvoorbeeld altijd spoed, terwijl iets anders misschien best even kan wachten”, zegt Lammy. “Die afweging is belangrijk, want op deze manier kunnen we zoveel mogelijk onze eigen mensen van de Technische Dienst inzetten.”

Lammy heeft bewondering voor de zorgverleners binnen Interzorg. “Ik vind dat we veel betekenen voor cliënten, en dat de zorg betrokken is. Ondanks dat ze hard moeten werken, blijven ze rustig en hebben ze geduld”, omschrijft ze. “Ook ben ik blij met Interzorg als werkgever. In de tijd dat ik ziek was, heb ik nooit druk gevoeld en voelde ik me erg gesteund. Mijn werkplek was zelfs versierd toen ik weer op mijn werk kwam. Dan voel je je gewaardeerd.”

Klik hier voor de overige verhalen over 25 jaar Interzorg.