25 jaar Interzorg: “Je kunt wel een potje breken hier”
Dit jaar is het 25 jaar geleden dat negen zorglocaties in Noord- en Midden-Drenthe samen Interzorg Noord-Nederland vormden. Sindsdien zetten medewerkers zich iedere dag in om mensen te ondersteunen hun eigen leven voort te zetten. Ieder vanuit zijn of haar eigen expertise en persoonlijke drijfveren. Iedere 25e van de maand spreken we een collega, die de ontwikkelingen van dichtbij meemaakte. Verzorgende IG Sieta Sterenberg kan met recht zeggen dat ze Interzorg goed kent. Dit jaar werkt ze maar liefst 50 jaar bij De Slingeborgh in Assen. “Je kunt wel een potje breken hier, als je maar open en eerlijk blijft.”
Waarom ben je bij Interzorg gaan werken?
“Omdat ik vanuit mijn opleiding Oriëntatie Verzorgende Beroepen (OVB) een stageplek zocht. Ik kwam in 1973 – ik was toen zestien – terecht bij De Slingeborgh en na mijn stage ben ik gevraagd om te blijven. Ik woonde intern omdat mijn ouders in Stadskanaal woonden. Je werkte 10 dagen, waarna je vier dagen vrij was. We hadden een stuk of 12 kamers op de bovenverdieping, waar we met meerdere collega’s woonden. De grootste kamer met eigen badkamer was voor de ziekenverzorger, de rest deelde de badkamer en wc. Het was een erg gezellige tijd, we hebben heel wat beleefd. Als we op stap wilden – wat nogal vaak voorkwam – en we wilden later dan 11 uur ’s avonds thuiskomen, dan moesten we naar de directrice voor toestemming en de sleutel. We hadden opvallend veel verjaardagen in die tijd… Na zeven jaar werd de bovenverdieping verbouwd en ben ik in Smilde gaan wonen."
"De cliënten in die tijd hadden over het algemeen geen intensieve zorg nodig. Je knipte nagels, deed de mensen in bad, dat soort dingen. Ik deed eens een cliënt in bad die veel viste. Ineens zei hij ‘o Sieta, je hebt beet!’. Ik keek verbaasd naar zijn teen, waar een vishaakje in terecht was gekomen, blijkbaar tijdens het vissen. Dat was natuurlijk de grap van de afdeling: Sieta heeft iemand aan de haak geslagen. Door de jaren heen ben ik verder opgeleid tot helpende, verzorgende en verzorgende IG en kreeg ik steeds meer zorgtaken.”
Over Sieta
| Naam: | Sieta Sterenberg |
|---|---|
| Functie: | Verzorgende IG |
| In dienst sinds: | 1 augustus 1973 |
| Mijn collega’s omschrijven mij als: | Vrolijk, druk, lachwekkende uitspraken, harde werker |
Hoe zie jij Interzorg?
“Het grootste verschil met vroeger is dat De Slingeborgh nu samen met de andere locaties onder Interzorg valt. Vroeger had je een directrice, nu heb je meerdere kapiteins op een schip. Ik heb in die 50 jaar op alle afdelingen van De Slingeborgh gewerkt, waarvan de laatste 5 jaar bij Bunga Tjengke; de Molukse afdeling die vanuit een vraag in de wijk tot stand is gekomen. Bij Bunga Tjengke leer je een andere cultuur kennen. Het zijn vrijgevige mensen waar de familie nauw bij betrokken is. Hoewel het werk best pittig kan zijn, vind ik het persoonlijke contact met de cliënten mooi en waardevol.”
Wat is jou het meest bijgebleven?
“Het zijn vooral de anekdotes die me zijn bijgebleven, en de lol die we altijd met elkaar hadden. Zo zorg ik regelmatig voor spraakverwarring. Er kwam eens een huisarts langs voor een cliënt. Hij vroeg mij ‘is het chronisch wat ze heeft?’. Ik antwoordde: ‘nee het is een Smillinger’. Ik dacht dat hij vroeg of ze Gronings was, waarna iedereen in de kamer in lachen uitbarstte. Ook kregen we eens de slappe lach toen ik ’s avonds de telefoon opnam met ‘goedenavond, met pyjamacentrum De Slingeborgh!’, in plaats van zorglocatie De Slingeborgh. En we deden veel verkleedpartijtjes op de afdeling om de cliënten – en stiekem ons zelf – te vermaken. Ook speelden we veel toneel. Want vroeger had Interzorg nog geen activiteitenbegeleiders. Zo was het ieder jaar met kerst vaste prik dat we gingen zingen. De directrice was allang blij dat wij dat deden, want zingen? Dat kon ze niet.”
Waarin is Interzorg het meest gegroeid?
“Vooral in de kwaliteit van zorg die wordt geleverd. Ook vind ik het prettig dat je altijd aan kunt kloppen bij de Zorgmanager en Kwaliteitsverpleegkundige. Vroeger moest je naar de directrice, nu ga je per afdeling met je team om tafel. Dat is mooier en intiemer: iedereen durft zijn of haar zegje wel te doen.”
Waar zie jij kansen voor de toekomst?
“In meer zeggenschap voor de zorgmedewerkers. Vroeger had je bijvoorbeeld als team medezeggenschap bij sollicitaties. En blijf als organisatie een luisterend oor bieden.”
Wat is jouw persoonlijke toekomstdroom?
“Per 15 augustus ga ik met pensioen en genieten van mijn vrije tijd! Ik ga mijn collega’s het meeste missen, ik kom zeker nog regelmatig langs. Ik wens alle collega’s van De Slingeborgh straks veel werkplezier en vrolijkheid in de nieuwe locatie.”
Wat wens je Interzorg toe?
“Veel geluk en goede samenwerking met elkaar. Hoewel ik ook droevige dingen heb meegemaakt, heb ik vooral met veel plezier bij Interzorg gewerkt. Je kunt wel een potje breken hier, als je maar open en eerlijk bent en het hart op de tong hebt. En: heb respect voor ouderen en bied ze altijd een luisterend oor.”