25 jaar Interzorg: “Onze afdeling is vanuit een directe zorgvraag ontstaan”

De Heidemarke is vanuit een directe zorgvraag ontstaan, en bestaat inmiddels twee jaar. Er was behoefte aan een kortdurende woonplek voor cliënten die vanuit de revalidatie bij Anholt niet naar huis kunnen, en nog wachten op een woonplek bij Interzorg of een andere organisatie. Dit is later uitgebreid naar zorg voor cliënten die acuut moeten worden opgenomen (binnen 24 uur), zorg en opvang voor mensen die vanwege medische redenen tijdelijk niet thuis kunnen wonen (kortdurend eerstelijnsverblijf, via de huisarts) en opnames vanuit het ziekenhuis voor cliënten die wachten op een woonplek die hun voorkeur heeft. Gemiddeld verblijven cliënten tussen de vier weken en drie maanden op deze afdeling.

Cliënten die hier worden opgenomen, hebben vaak een complexe zorgvraag. Dit vraagt niet alleen om scherp kunnen observeren, maar ook om nauwe samenwerking met alle facetten van de zorg. “We werken bijvoorbeeld veel samen met psychologen en maatschappelijk werk, omdat er vaak ook een stukje verliesverwerking bij komt kijken”, legt Marlous uit. Rineke: “Het komt namelijk vaak voor dat mensen niet meer naar huis kunnen en naar een andere woonplek moeten. Dat is best een moeilijk proces. Wij proberen ze daar zo goed mogelijk in te begeleiden.” Marlous en Rineke zijn beide Verzorgende IG, en sinds kort gediplomeerd Persoonlijk begeleider. Ze werken al 10 jaar samen, en hebben beide een flinke ontwikkeling doorgemaakt. “Ik heb bij veel locaties van Interzorg stage gelopen en gewerkt, als Helpende en Verzorgende IG”, vertelt Marlous. “Rineke werd mijn directe collega bij de Heidemarke; destijds nog een afdeling voor langdurige zorg.” Rineke: “Ook ik ben begonnen als Helpende, en heb bij De Wijde Blik de opleiding voor Verzorgende IG gevolgd. Inmiddels werk ik met veel plezier bij Anholt.”

Marlous vertelt hoe ze is gevraagd voor de overbruggingsafdeling: “Er is letterlijk tegen me gezegd ‘ik heb je nodig’. Dat gaf me wel de kracht om ertegenaan te gaan. Ik denk dat ik het werk wel zie liggen, en ik probeer altijd goed te kijken wat iemand écht nodig heeft, als mens.” Vanwege de overstap konden ze allebei de opleiding voor Persoonlijk begeleider volgen, en dat heeft ze veel gebracht. Marlous: “Het heeft mijn visie verbreed.” Rineke vult aan: “Ik heb het gevoel dat mijn werk er nog meer toe doet. Ik voel me meer betrokken en kom voor cliënten op. Ook communiceer ik veel met naasten en behandelaren. Tegelijkertijd moet ik steeds mijn rol in het geheel blijven bewaken; voordat ik het weet doe ik meer dan zou moeten. Maar dat komt voort uit die persoonlijke betrokkenheid; je wilt iemand oprecht verder helpen.”

In het gesprek met de dames valt het op hoe blij ze zijn met hun team. Het is hecht en ze kunnen op elkaar bouwen. “We zijn goed op elkaar ingespeeld”, zegt Rineke. En dat krijgen ze regelmatig terug van cliënten of naasten. Marlous: “Zo werd hier een poosje geleden iemand opgenomen vanuit het ziekenhuis. Hij had een euthanasiewens. Daar werkten we als team aan, totdat het ineens slechter met hem ging en hij kwam te overlijden. Hoewel ik zelf het gevoel had niet genoeg tijd te hebben gehad, bracht de familie ons taart en een kaart om ons te bedanken. Dat ontroerde me en zette me aan het denken. Vaak vind je zelf dat je meer kunt doen, terwijl dat door deze familie niet zo is ervaren. Dat vind ik mooi en dan ben ik trots op ons team.”

Beide dames vinden dat je binnen Interzorg veel ruimte krijgt voor ontwikkeling, maar dat je daarin zelf ook een proactieve rol hebt. Daarnaast zijn ze heel blij met de ondersteuning van Kwaliteitsverpleegkundige Elly Feenstra. Marlous: “Ze is één met ons team en heeft veel verbetert voor ons en voor de zorg.” Daar dragen ze zelf ook een steentje aan bij. Zo hebben ze allebei vanuit hun opleiding een verbeterplan geschreven. Rineke heeft zich gericht op praktische informatie voor cliënten en naasten bij opname, en Marlous op de communicatie met de huisarts in de eerste 24 uur na opname. Het is belangrijk om snel te kunnen weten waar je met een cliënt naartoe moet werken, omdat het om kortdurende zorg gaat.

“De afdeling Heidemarke is zo divers en mooi, ik leer nog elke dag en zou niet meer anders willen”, besluit Marlous. “Ik vind het goed dat Interzorg blijft kijken naar de behoefte van cliënten. Daar is de overbruggingsafdeling het levende bewijs van.” Rineke vult aan: “Het zou mooi zijn dat ook bij toekomstige ontwikkelingen de zorg wordt meegenomen bij de planvorming, zoals bij de Heidemarke. Uiteindelijk komt dat de cliënt ten goede, en dat is waar we het voor doen.”

Klik hier voor de overige verhalen over 25 jaar Interzorg.