Cosis en Interzorg zien iedereen als mens

De aanwezigen genieten van koffie of thee met een heerlijk gebakje van de Cosis-locatie de Deel terwijl Elly de loftrompet steekt. Ze benadrukt dat iedereen bij Interzorg gelijk is. Of je nu een beperking hebt of niet: ‘We kunnen en willen niet meer zonder elkaar.’ Daarna stipt ze kort de werkzaamheden in de wasserij aan. Braïn, een van de cliëntmedewerkers, moest in het begin wennen aan het lawaai in een wasserij. Maar toch draaiden hij en zijn collega’s hun hand er niet voor om, om het platgoed te wassen en te vouwen. Dan moet je denken aan zo'n 20.000 handdoeken per week. En dan tellen we nog niet eens de lakens en dekbedovertrekken. De wasserij wast behalve voor de Interzorg ook voor VanBoeijen, Ambulance zorg  en misschien straks ook voor Cosis.

Grappend meldt Elly dat het vouwen van hoeslakens net zo moeilijk is als het opvoeden van kinderen. ‘Je weet het wel ongeveer, maar niet helemaal precies.’ Om daar vervolgens aan toe te voegen dat de hoeslakens bij Interzorg door alle mensen juist keurig gevouwen worden. Allemaal hetzelfde dus.

Michel Hovinga, clusterdirecteur ambulant van Cosis, voegt eraan toe dat hij tijdens zijn rondleiding bij Interzorg gezien heeft hoe de mensen samen het verschil maken. ‘Het is niet alleen werk,’ zegt hij. ‘We streven ernaar dat iedereen, ook cliëntmedewerkers van Cosis, als mens gezien wordt. Als ik hier nu rondloop en om me heen kijk, dan weet ik dat zeker  geslaagd is.’

Cosis maakte eerder een mooi portret van medewerkers Marijke en Braïn, die met veel plezier bij Interzorg werken, lees hier hun verhaal.